Pasja i talent: Rzeźby Benedykta Marka Janaszka

Benedykt Marek Janaszek urodził się w Pionkach, ale całe swoje życie związał z Kozienicami.
Skończył filologię rosyjską i studia podyplomowe związane ze sztuką. Z zawodu jest nauczycielem, z zamiłowania zaś artystą rzeźbiarzem. Praca z młodzieżą daje mu dużo satysfakcji i zadowolenia, ale to rzeźba jest jego spełnieniem, nadaje sens jego życiu i wytycza kierunek, którym podąża.

Od dzieciństwa przejawiał zdolności i zainteresowania plastyczne. Z rozrzewnieniem wspomina każde wakacje beztrosko spędzone u dziadków w Nowej Wsi, gdzie w otoczeniu nadwiślańskiej przyrody ukształtowała się jego wrażliwa osobowość i artystyczna dusza. To pod okiem dziadka zaczął strugać swoje pierwsze rzeźbki.

Pierwsze wystawy i konkursy zaczęły się pod koniec lat 80-tych w Kielcach, Radomiu i Łodzi.
Duże znaczenie dla jego twórczości miały plenery rzeźbiarskie: (Kozienice, Lidzbark, Grudziądz, Jabłoń, Grodzisk Wielkopolski, Lochów, Przysucha, Łajsy) i wspólne wyjazdy na targi sztuki do Kazimierza i Iłży. Wtedy to upodobał sobie rzeźbę monumentalną, ogrodową wpisującą się w krajobraz.
Plenery to swego rodzaju „ Akademia Sztuki" - wymiana doświadczeń, doskonalenie warsztatu rzeźbiarskiego i spotkania z ciekawymi ludźmi.

Wiele lat współpracował z galeriami w Kazimierzu U Łazora i Leonardo, oraz z galerią Aniołowo w Warszawie.

Duże znaczenie dla jego drogi twórczej miał wieloletni pobyt we Włoszech i udział w wystawach zbiorowych w Casal Palocco (1992), w Ariccia k/Albano (1994) i w Lawgino Mare zorganizowanej przez Centro Internazionale per le Relazjoni Euro-Afro-Americane.
W czasie swojego pobytu prezentował swoje prace w galerii w Asyżu.

W centrum jego zainteresowań twórczych jest człowiek jako niepowtarzalna jednostka.
Inspiracje czerpie w galeriach i muzeach wzorując się na realistach, ucząc się od najlepszych znanych mistrzów malarstwa i rzeźby.
Człowiek jest dla niego niekończącym się źródłem inspiracji twórczych.
Jego rzeźby są wykonane precyzyjnie, dokładnie modeluje i wygładza każdy szczegół.
Subtelnie modeluje bryłę drewna, aby wydobyć zamierzony kształt. Stara się uchwycić ruch i emocje.
Jego prace są dynamiczne i pełne ekspresji, posiadają znamiona autentyczności, ujawniając indywidualizm i osobowość twórcy oraz charakteryzują się oryginalną artystyczną interpretacją.

Autor coraz częściej podejmuje wyzwania w poszukiwaniu współczesnych form rzeźbiarskich

Jest autorem wielu regionalnych wystaw oraz laureatem krajowych konkursów.
Za wybitne osiągnięcia artystyczne i propagowanie kultury ludowej otrzymał nagrodę imienia Oskara Kolberga przyznaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Należał do Związku Plastyków Warmii i Mazur grupy Feniks w Kozienicach.

Prace rzeźbiarza znajdują się w licznych muzeach i galeriach (jak również w krajowych i zagranicznych kolekcjach prywatnych).

Urodził się w Pionkach, ale całe swoje życie związał z Kozienicami.
Skończył filologię rosyjską i studia podyplomowe związane ze sztuką. Z zawodu jest nauczycielem, z zamiłowania zaś artystą rzeźbiarzem. Praca z młodzieżą daje mu dużo satysfakcji i zadowolenia, ale to rzeźba jest jego spełnieniem, nadaje sens jego życiu i wytycza kierunek, którym podąża.

Od dzieciństwa przejawiał zdolności i zainteresowania plastyczne. Z rozrzewnieniem wspomina każde wakacje beztrosko spędzone u dziadków w Nowej Wsi, gdzie w otoczeniu nadwiślańskiej przyrody ukształtowała się jego wrażliwa osobowość i artystyczna dusza. To pod okiem dziadka zaczął strugać swoje pierwsze rzeźbki.

Pierwsze wystawy i konkursy zaczęły się pod koniec lat 80-tych w Kielcach, Radomiu i Łodzi.
Duże znaczenie dla jego twórczości miały plenery rzeźbiarskie: (Kozienice, Lidzbark, Grudziądz, Jabłoń, Grodzisk Wielkopolski, Lochów, Przysucha, Łajsy) i wspólne wyjazdy na targi sztuki do Kazimierza i Iłży. Wtedy to upodobał sobie rzeźbę monumentalną, ogrodową wpisującą się w krajobraz.
Plenery to swego rodzaju „ Akademia Sztuki" - wymiana doświadczeń, doskonalenie warsztatu rzeźbiarskiego i spotkania z ciekawymi ludźmi.

Wiele lat współpracował z galeriami w Kazimierzu U Łazora i Leonardo, oraz z galerią Aniołowo w Warszawie.

Duże znaczenie dla jego drogi twórczej miał wieloletni pobyt we Włoszech i udział w wystawach zbiorowych w Casal Palocco (1992), w Ariccia k/Albano (1994) i w Lawgino Mare zorganizowanej przez Centro Internazionale per le Relazjoni Euro-Afro-Americane.
W czasie swojego pobytu prezentował swoje prace w galerii w Asyżu.

W centrum jego zainteresowań twórczych jest człowiek jako niepowtarzalna jednostka.
Inspiracje czerpie w galeriach i muzeach wzorując się na realistach, ucząc się od najlepszych znanych mistrzów malarstwa i rzeźby.
Człowiek jest dla niego niekończącym się źródłem inspiracji twórczych.
Jego rzeźby są wykonane precyzyjnie, dokładnie modeluje i wygładza każdy szczegół.
Subtelnie modeluje bryłę drewna, aby wydobyć zamierzony kształt. Stara się uchwycić ruch i emocje.
Jego prace są dynamiczne i pełne ekspresji, posiadają znamiona autentyczności, ujawniając indywidualizm i osobowość twórcy oraz charakteryzują się oryginalną artystyczną interpretacją.

Autor coraz częściej podejmuje wyzwania w poszukiwaniu współczesnych form rzeźbiarskich

Jest autorem wielu regionalnych wystaw oraz laureatem krajowych konkursów.
Za wybitne osiągnięcia artystyczne i propagowanie kultury ludowej otrzymał nagrodę imienia Oskara Kolberga przyznaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Należał do Związku Plastyków Warmii i Mazur grupy Feniks w Kozienicach.

Prace rzeźbiarza znajdują się w licznych muzeach i galeriach (jak również w krajowych i zagranicznych kolekcjach prywatnych).

 

 

Powrót